ویتامین های فوق ضروری برای عروس هلندی

اغلب عکس هایی که از عروس هلندی کاربران به دستم رسید و یا عروس هلندی هایی که کاربران به صورت مستقیم به بنده نشون دادن در اکثر این طوطی شاهد ها شاهد سوء تغذیه و کمبود ویتامین های مهم و اساسی بودم که متاسفانه صاحبان آنها اهمال کرده بودن به همین دلیل تصمیم گرفتم یک پست کاملا تخصصی در این زمینه منتشر کنم و علت اینکه در پاسخ تمامی سوالات کاربران به ویتامین ها به طور مداوم اشاره می کنم را مشخص کنم، از کاربران در خواست می کنم، درصورت امکان این پست را در رایانه ذخیره کرده و یا اینکه پرینت گرفته و مدنظر قرار بدن!

کپی برداری از مطالب وبلاگ با ذکر منبع بلامانع است

قبل از هر توضیحی خاطرنشان کنم که این پست تنها اختصاس به عروس هلندی نداشته و شامل تمامی طوطی سانان خانگی می باشد که عروس هلندی در راس آنها قرار دارد.

به یاد داشته باشید که ویتامین ها به دو دسته تقسیم می شوند که

 دسته اول محلول در چربی نام دارند که شامل ویتامین های (A.D.EوK)

 و دسته ی دوم محلول در آب نام دارند که شامل ویتامین های گروه B،C  و کولین می شوند.

یکی از مهمترین و اساسی ترین ویتامین های مورد نیاز طوطی سانان ویتامین A  می باشد.

همانطور که گفته شد کمبود ویتامین A در طوطی سانان شایع هست و از طرفی در طوطی هایی که تنها از دانه های معمولی (غذای اصلی) استفاده می کنند بیشتر می باشد. در حالی که نکته ی بسیار مهم اینجاست که طوطی سانان یا به طور کل پرندگان ویتامین A  مورد نیاز خود را از بتاکاروتن تامین می کنند که بهترین منابع آن که در ایران به وفور یافت می شوند عبارتند از : هویج، کلم بروکلی،کدو،برگ شلغم و زرد آلو....

یکی دیگر از مهمترین ویتامین های مورد نیاز و مهم برای طوطی سانان ویتامین D نام دارد که تحت تاثیر اشعه ی ماوراء بنفش آفتاب در بدن آنها  تولید می شود.بنابراین آن دسته از طوطی سانانی که در آپارتمان ها بسر می برند و یا در مکان های فاقد نور خورشید بسر می برند فقر این نوع ویتامین به طورشایع دیده می شود

یکی دیگر از فوق العاده مهمترین ویتامین های مورد نیاز طوطی سانان ویتامین E می باشد که موثر در فرآیند های متابولیکی بدن آنها می باشد که خوشبختانه در جیره های غذایی کنونی که استفاده می کنید یا بنده پیشنهاد می کنم به طور قابل توجهی وجود دارد

دیگر از ویتامین های پایه و مهم مورد نیاز بدن طوطی سانان ویتامین C نام دارد که در بدن آن ها ساخته می شود ولی باید توجه داشت در زمان هایی که طوطی شما بیمار است یا دچار تنش یا ترس و اضطراب است بدن وی به مقدار کافی آن را نمی سازد که برای تامین آن می توانید  از منابع غنی آن یعنی میوه جات یا پودرویتامین آن که انواع آنها در داخل وبلاگ معرفی شد و توضیح داده شد استفاده کنید.

مصرف طولانی ویتامین های محلول در آب که انواع آن در بالا ذکر گردید، تاثیر منفی بر روی بدن طوطی سانان نمی گذارد زیرا در صورتی که بدن با مقادیر قابل توجه و زیادی از آنها مواجه شود اقدام به دفع آنها می کند و مانع ضرر رسانیدن به بدن حیوان می شود این در حالی است که ویتامین های محلول در چربی عکس این مطلب هستند.

ویتامین های محلول در چرب که انواع آن در بالا ذکرشد به دلیل طبیعت شیمیایی آنها از بدن پرندگان مثل طوطی سانان یا عروس هلندی دفع نمی شوند بنابراین درصورت استفاده ی بیش از مقدار معین از آنها بدن پرنده حساسیت نشان میدهد.

طبق تحقیقات اخیری که در مورد دو پرنده ی عروس هلندی و طوطی برزیلی انجام شد نشان داده که جیره ی غذایی آنها برای اینکه دچار فقر ویتامین A  نشوند می بایست در هر کیلوگرم از غذای آنها مابین دوهزار تا ده هزار واحد بین المللی ویتامین A در آنها وجود داشته باشد و نکته ی فوق العاده مهم برای پرورش دهندگان این مقدار برای جوجه های جفت مولد از بدو تولد تا زمان استقلال یافتن چهار هزار واحد بین المللی تعیین شده است.

اما زمانی که همین پرندگان در غذای آنها ویتامین A به مقدار زیاد استفاده شده بود (صد هزار واحد بین المللی) ظرف سه ماه دچار مسمومیت شدند ، در حالی که آن دسته عروس هلندی هایی که به صورت عادی و رعایت  استاندارد مصرف این ویتامین پرورش پیدا کردند حتی بیشتر از دو سال هم دچار این مسمومیت نشدند.

وجود ویتامین A در زنجیره ی غذایی جوجه های غیر سرنگی و سرنگی اهمیت بسزایی دارد به طوری که در غذای جوجه هایی که این ویتامین کم بود و یا یافت نشد رشد طبیعی جوجه ها را با مشکل مواجه کرد.

و از طرفی مصرف کاروتنوئیدها (که در سبزیجاتی مثل هویج و گوجه فرنگی و...) وجود دارند درمصرف مداوم از ویتامین A مانع از مسمومیت حاصل از این نوع ویتامین شده اند.

تاریخچه عروس هلندی

عروس هلندی (نام علمی: Nymphicus hollandicus) از خانوادهٔ طوطی‌های کاکل‌دار و کوچکترین عضو این خانواده از نظر جثه در استرالیا می‌باشد. این پرندگان به عنوان حیوانات خانگی محبوبیت زیادی در سطح جهانی دارند و تکثیر آن‌ها نیز به نسبت آسان می‌باشد. این پرندگان پس از مرغ عشق محبوب‌ترین پرندگان زینتی محسوب می‌شوند.[۲]

در قبل این پرنده را به عنوان عضوی از خانوادهٔ طوطی‌ها می‌دانستند اما مطالعات مولکولی اخیر این پرنده را متعلق به خانوادهٔ طوطی‌های کاکل‌دار می‌داند. عروس‌ها بومی منطقه‌ای دورافتاده در درون استرالیا هستند که مناطق مورد علاقه انها زمین‌هایی پوشیده شده با علف و بوته درختان کوتاه است.

در زبان انگلیسی این پرنده را کاکه‌تیِل Cockatiel می‌نامند و در اغلب زبان‌های رایج دنیا به همین نام شناخته می‌شود. نام این پرنده در زبان فرانسوی Callopsitte و در زبان آلمانی Nymphensittich و در زبان عربی «الکوکاتیل» است. در زبان فارسی به این پرنده «عروس هلندی» می‌گویند و نام «عروس هلندی» در بین پرنده فروشان و پرورش دهندگان آن به شدت رایج و متداول است. نام «عروس هلندی» در حقیقت ترجمه نام علمی و لاتینی این پرنده می‌باشد.غذای عروس هلندی دانه است ولی ممکن است گونه های خاصی از این پرندگان تخم مرغ و هویچ پخته و رنده شده با درجه ریز رنده رو دوست داشته باشند و از خوردن ان لذت ببرند توجه داشته باشید که تخم مرغ و هویچ حتماً حتماً باید خوب پخته شوند و خیلی ریز رنده شوند

شکل ظاهری پرنده ویرایش

عروس هلندی پرنده زیبایی است و به رنگ‌های مختلف دیده می‌شود و می‌تواند به راحتی خواسته صاحبان خود را تأمین نماید. رنگ پرنده هیچ گونه تأثیری در سلامتی و یا رفتار پرنده ندارد. رنگ‌های اصلی پرنده شامل: خاکستری، سفید، کرم، زرد و قهوه‌ای است. بر روی سر پرنده کاکلی بلند و زیبا قرار دارد و بر روی گونه‌های آن یک لکه سرخ رنگ دیده می‌شود. پرنده دم درازی دارد که در انتها نوک تیز می‌باشد. از لحاظ اندازه، عروس هلندی جزو طوطی‌های کوچک می‌باشد. از لحاظ قیمت نیز، این پرنده قیمتی مشابه و یا شاید هم گران تر از طوطی‌های همسان خود داشته باشد. عروس هلندی در مقایسه با سایر حیوانات خانگی نظیر سگ و گربه و غیره عمر طولانی تری دارد و بین هفده سال تا بیست سال عمر می‌کند. کاکل زرد رنگ پرنده وقتی حیوان ترسیده و یا هیجان زده باشد راست می‌ایستد، در حالی که اگر کاکل کمی کج باشد نشان دهنده آرامش خیال پرنده‌است. پر و بال این پرنده معمولاً نیمه خاکستری است و در قسمت زیرین بدن روشن تر است. یک لکه نارنجی رنگ بر روی گونه‌ها و سفیدی حاشیه بال‌ها از دیگر علایم مشخصه این حیوان است. یک ردیف از لکه‌های زرد رنگ بر قسمت زیرین بال پرنده ماده دیده می‌شودکه در نرها وجود ندارد. بعضی از انواع جهش یا ته عروس هلندی به رنگ زرد روشن هستند و جنس ماده آن‌ها پرهای دم باریک تری دارد. طول بدن آن با احتساب بلندی دم در حدود ۳۲ سانتی متر بوده و وزن آن در حدود ۷۸ تا ۱۲۵ گرم است. برخی از گونه‌ها نظیر عروس هلندی لوتینو ممکن است که وزنی بین ۷۸ تا ۹۰ گرم داشته و برخی از گونه‌های اصلاح نژاد شده و درشت هیکل آن نیز ممکن است که وزنی بین ۱۱۰ تا ۱۲۵ گرم داشته باشند.

تاریخچه پرورش عروس هلندی ویرایش

اطلاعات دقیقی از تاریخ اهلی شدن این پرنده در دست نیست و به نظر می‌رسد که این پرنده برای اولین بار توسط بومیان ساکن در قاره اقیانوسیه اهلی شده باشد و بعدها مهاجرین انگلیسی که به استرالیا رفتند، از اولین مللی بودند که به پرورش و نگهداری از آن همت گماشتند. این پرنده در طی سال‌های ۱۸۰۰- ۱۸۰۵ میلادی به انگلستان برده شده‌است. احتمالاً این پرنده توسط کسانی که به استرالیا تبعید شده بودند در بازگشت به انگلستان آورده شده‌است و به تدریج پرورش و نگهداری از این پرنده در برخی از کشورهای اروپایی نظیر انگلستان، فرانسه و آلمان رایج گردیده و مدتی نگذشت که محبوبیت زیادی پیدا کرد، به گونه‌ای که امروزه این پرنده یکی از محبوب ترین پرندگان خانگی می‌باشد. بیشتر محبوبیت این پرنده به علت طبیعت ملایم و کاکل رنگی و زیبای آن می‌باشد. همچنین این پرنده به سادگی اهلی و دست آموز می‌شود.

طول عمر ویرایش

عروس‌ها طول عمری بین ۱۵ تا ۲۰ سال دارند[۳] هرچند که برخی طول عمر ان‌ها را بین ۱۰ تا ۱۵ سال می‌دانند. گزارش‌های حاکی مبنی از عمر کردن این پرنده حتی تا ۳۶ سال نیر موجود است. رژیم غذایی و فعالیت بدنی از اساسی‌ترین فاکتورهای طول عمر یک عروس می‌باشد.[۴]

رنگ ویرایش

تا کنون ۱۵ رنگ مختلف از عروس‌ها شناسایی شده‌است که این رنگ‌ها شامل خاکستری، سفید، ابلق، زرد، زرد مایل به سبز و غیره می‌باشد.

تعیین جنسیت ویرایش

تعیین جنسیت از دو جهت برای پرورش دهندگان اهمیت دارد، اول آن که پرورش دهنده‌ای که علاقه به جوجه کشی از عروس هلندی دارد، ممکن است که دو جوجه را در کنار هم پرورش دهد، به این امید که بتواند از آن‌ها جوجه بگیرد، اما بعد از مدت‌ها متوجه خواهد شد که هردو پرنده نر، و یا هردو پرنده ماده می‌باشند، دوم آن که پرورش دهنده ممکن است قصد آموزش پرنده را داشته باشد و با توجه به این که توانایی پرنده نر و ماده در این زمینه متفاوت است و با درنظر گرفتن این موضوع که آموزش معمولاً از سنین پایین آغاز می‌شود و رنگ پر و بال جوجه‌ها پس از اولین پر ریزی تغییر می‌کند و اولین پر ریزی عروس هلندی معمولاً در سن شش ماهگی اتفاق می‌افتد، از این رو تعیین جنسیت پرنده تا قبل از سن شش ماهگی مقدور نخواهد بود.